1790-нчы елда Сифрак исемле француз бар иде, ул бик интеллектуаль иде.

Беркөнне ул Париждагы урамда йөри иде.Бер көн алдан яңгыр яуган иде, юлда йөрү бик кыен иде.Аның артында берьюлы арба әйләнде. Урам тар һәм арба киң, һәм Сифраcаның белән идарә итүдән кача, ләкин пычрак һәм яңгыр белән капланган.Башкалар аны күргәч, аны кызгандылар, һәм ачуланып ант иттеләр, арбаны туктатырга һәм сөйләшергә теләделәр.Ләкин Сифраc- Тукта, тукта һәм аларны җибәр.

Арба ерак булганда, ул һаман да юл читендә хәрәкәтсез басып торды, уйлады: soл шулкадәр тар, һәм кеше күп, нигә арбаны үзгәртеп булмый?Арба юл буенда ярты киселергә тиеш, һәм дүрт тәгәрмәч ике тәгәрмәчкә ясалган ... Ул шулай уйлады һәм дизайнга өенә кайтты.Кабат тәҗрибәләрдән соң, 1791 елда беренче "агач ат тәгәрмәче" төзелә.Иң элек велосипед агачтан эшләнгән һәм чагыштырмача гади структурага ия.Аның машинасы да, рулье дә булмаган, шуңа күрә җайдак аяклары белән җиргә каты этәрелде һәм юнәлешне үзгәрткәндә велосипедны хәрәкәткә китерергә туры килде.

Шулай да, Сифраcпаркта әйләнү өчен велосипед алды, барысы да гаҗәпләнделәр һәм сокландылар.